وقتي صحبت از سفر مي شد بال هاي اشتياقش قدرت بيش تري مي گرفتند . دنيا را هم چون پلي لغزنده مي دانست که براي عبور به آخرت بايد سريع از آن گذر کرد. بر اين باور بود که سرگرم بودن به امور دنيوي و اشتغال به هيچ و پوچ اين دنيا از خطاهايي است که آدمي را از رسيدن به درک حقيقت وجود در مي کند. جلال دلشاد خامنه که در سال 1326 در اروميه متولد شد، تا سه سال بعد از دوران ابتدايي نتوانسته بود ادامه تحصيل دهد. بالاخره پس از چندي با تلاش و کوششي ستودني پاي در جاده پر تلاطم و دشوار علم و دانش گذاشت . همت بلند داشت تا آن که در رشته داروسازي از دانشگاه فردوسي مشهد فارغ التحصيل شد.

مطالعه کتاب هاي مذهبي و علمي جزو علاقه هاي روزمره او بود و در اين بين مسافرت را از همه بيش تر دوست مي داشت. اهل سفر بود و آفاق و انفس را مي گشت تا رمز و راز خلقت را بيش از پيش بفهمد. شايد خبر نداشت روزي از روزهاي بهمن ماه سال 1365 به سفري ابدي مي رود که همه زيبايي هاي عالم ، ره آورد آن است. با تلاش بي وقفه و شبانه روزي خود وبرادرش ، داروخانه شبانه روزي دلشاد را در اروميه تأسيس کرد. او موسس داروخانه اي شد که در همان جا توشه سفر آماده مي کرد. جلال شهيد راه خدمت به بيماران و ناتوانان بود. در روز 11 بهمن سال 65، هواپيماهاي دشمن داروخانه دلشاد را بمباران کردند و مسافري از اروميه را به سفري برد که همه راز هاي آفرينش در آن خلاصه مي شد: شهادت.
جلال، صبور بود و همه را به تواضع و مهرباني توصيه مي کرد. به گفته برادرش؛ جلال درويش و خاکي بود و بيش از حد وقت خود را براي حل مشکلات خانواده و دوستان صرف مي کرد. شهيد جلال دلشاد خامنه هرگز ازدواج نکرد و در سن 39 سالگي به آسمان ها پر کشيد. خيلي دوست داشت ازدواج کند و تشکيل خانواده دهد اما سفر او را به تنهايي برد. سفري که جز شهيد همراه ديگري نمي گرفت.

وصيت نامه